Schulgeschichte
Zarys historyczny Zespołu Szkół Energetycznych i Usługowych w Łaziskach Górnych 1945 - 2011
Początki istnienia szkoły wiążą się z datą 15 sierpnia 1945 roku, kiedy to staraniem dyrekcji kopalni węgla kamiennego „Bolesław Śmiały” otwarto Szkołę Przemysłowo-Górniczą w pomieszczeniach dawnej administracji kopalni „Brada”. Pierwszym kierownikiem szkoły został Franciszek Chowaniec. Rok 1951 przyniósł zasadnicze zmiany w kształceniu zawodowym. Dokonano reformy szkolnictwa zawodowego, w wyniku której Szkoła Przemysłowo-Górnicza w Łaziskach Górnych zmienia się na dwuletnią Zasadniczą Szkołę Górniczą. Zreformowana Zasadnicza Szkoła Górnicza kształciła młodzież w specjalnościach: górnik-wrębiarz, górnik, cieśla górniczy i elektromonter górniczy. Odbudowa ze zniszczeń wojennych i rozwój przemysłu w regionie otwarły drzwi na Śląsk młodzieży z centralnej Polski. Do szkoły zaczęła napływać młodzież zamiejscowa.
Otwarcie w latach 60-tych szkół zawodowych w Mikołowie, Tychach i innych okolicznych miastach spowodowało spadek naboru do szkoły w Łaziskach Górnych. Zaszła potrzeba rekrutacji młodzieży spoza terenu Śląska i otwarcia dla niej internatu. Nowa reforma wprowadzona z dniem 1 kwietnia 1959 roku zachowała nazwę szkoły i wprowadziła trzyletni okres nauki.Zasadnicza Szkoła Górnicza stała się szkołą przypisaną macierzystej kopalni „Bolesław Śmiały”. Przyniosło to szkole i jej wychowankom wiele korzyści. Zintegrowana z kopalnią „Bolesław Śmiały” szkoła rozpoczęła kształcenie kadr robotników w nowych specjalnościach, takich jak: górnik węgla kamiennego, mechanik maszyn i urządzeń górniczych, elektromonter górnictwa podziemnego, mechanik maszyn i urządzeń przeróbczych. W nowych warunkach szkoła rozbudowała swoją strukturę i otworzyła filię Zaocznego Technikum Górniczego w Katowicach – Brynowie (działającą w latach 1961-1969) oraz Technikum Górniczego dla Pracujących w Tychach (1991-1994).
Lata 60 i 70 w PRLu to okres, kiedy uczniowie i pracownicy szkoły aktywnie biorą udział w celebrowaniu świąt państwowych. W kronikach z tamtego okresu dominują zdjęcia z pochodów i uroczystości związanych z socjalistyczną rzeczywistością.
W dniu 13 września 1968 roku oddano do użytku nowocześnie wyposażony budynek szkolny przy ulicy Chopina 11. W budynku było wtedy 10 pomieszczeń dydaktycznych, sala gimnastyczna, świetlica i pomieszczenia pomocnicze. Po rozbudowie, do dziś jest on siedzibą naszej szkoły.
W 1976 roku na emeryturę odszedł wieloletni dyrektor szkoły mgr Robert Prochaska. Jego miejsce zajął mgr inż. Leszek Machnik.
W latach 70-tych priorytetową gałęzią gospodarki było górnictwo, co w przypadku naszej szkoły zaskutkowało rozmachem działalności, który przypada na lata 1976-1978. W 1977 roku oddano do użytku nowy internat przy ul. Chopina, w którym zamieszkało 160 świeżo przyjętych wychowanków. Zwiększone zapotrzebowanie kopalni spowodowało, że do kończ lat 70 w obu internatach, starym i nowym zamieszkiwało ponad 250 wychowanków.
W 1978 roku macierzysta kopalnia przekazała szkole nowe warsztaty zlokalizowane na terenie kopalni. Naukę zawodu rozpoczyna rekordowa liczba uczniów ZSG i SPZ – 581 uczniów oraz 93 uczniów Zakładu Budowy Urządzeń i Aparatury Naukowo-Doświadczalnej Głównego Instytutu Górnictwa i 102 uczniów
w filiach ZSG w Pucku i w Nowym Dworze. W dniu 29 listopada 1978 roku uroczyście nadano szkole imię prof. dr inż. Wacława Cybulskiego. Ukoronowaniem roku 1978 było nadanie szkole sztandaru ufundowanego przez załogę kopalni „Bolesław Śmiały” za zasługi w kształceniu kadry górniczej. Absolwenci Zasadniczej Szkoły Górniczej stanowili w tym czasie ponad 40% załogi kopalni Bolesław Śmiały. Pod koniec czerwca 1979 roku Zasadnicza Szkoła Górnicza w Łaziskach Górnych – za wieloletnią działalność dydaktyczno – wychowawczą zostaje wyróżniona złotą odznaką „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”. Pierwsza połowa lat 80-tych przyniosła niepokoje i protesty robotnicze, co odbiło się echem w szkolnictwie zawodowym. Spowodowało to spadek chętnych do uczenia się w Zasadniczych Szkołach Górniczych. Brak naboru poza Śląskiem powoduje wykruszanie się wychowanków internatu. W latach 1978-1984 dyrektorem szkoły był pan Emil Parot, a w latach 1984-1991 inż. Henryk Kubasa.
W latach 1984-86 szkoła zdobywa 3-krotnie pierwsze miejsce we współzawodnictwie o tytuł najlepszej szkoły górniczej na szczeblu Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia. Świętem hucznie obchodzonym przez kolejne dziesięciolecia istnienia Zasadniczej Szkoły Górniczej była „Barbórka”. Uroczystości z nią związane budziły autentyczne emocje uczniów i nauczycieli. Nie mogło być inaczej, na Śląsku, w szkole o takich tradycjach.
Rok 1989 był bogaty w przemiany ustrojowe w Polsce, co wiązało się ze zmniejszonym zapotrzebowaniem na absolwentów szkół górniczych. Reforma szkolnictwa zawodowego w latach 1990-1991 ograniczony został nabór do szkół górniczych. Rozpoczęła się ich likwidacja tych szkół, a macierzyste zakłady, w tym także KWK „Bolesław Śmiały”, wycofały się ze wszystkich zobowiązań wobec uczniów i szkół. Uczniowie utracili stypendia i inną pomoc: ubrania robocze, przybory, podręczniki, dożywianie. W 1991 roku decyzją Rady Pracowniczej i Dyrektora KWK „Bolesław Śmiały” postanowiono szkołę przekazać Kuratorium Oświaty w Katowicach. Po odejściu na emeryturę Dyrektora inż. Henryka Kubasy w 1991 roku – Dyrektorem Zasadniczej Szkoły Górniczej w Łaziskach Górnych zostaje mgr Stanisław Cyrulski. W nowych realiach starał się on przeprofilować szkołę. Od 1 września 1991 roku młodzież rozpoczęła naukę w otwartym w szkole Technikum Górniczo-Mechanicznym – po szkole podstawowej. 1 września 1993 roku otwarto w szkole Technikum Mechaniczno-Elektryczne dla Dorosłych na podbudowie szkoły zawodowej. Zakończenie kształcenia w Zasadniczej Szkole Górniczej nastąpiło w czerwcu 1996 roku. Istniejąca baza naukowa i kierunkowe wykształcenie nauczycieli umożliwiły otwarcie nowych specjalności: ślusarz, mechanik precyzyjny
i elektromechanik, które od 1 września 1995 roku są już prowadzone w Zasadniczej Szkole Zawodowej.
W 1996 roku wszystkie szkoły istniejące w budynku przy ul. Chopina 11 zostały połączone w jedną szkołę – Zespół Szkół nr 1 w Łaziskach Górnych. Od połowy lat 90 w związku ze zmianą charakteru szkoły w kalendarium roku szkolnego pojawiają się nowe, cykliczne wydarzenia i uroczystości. Dni maturzysty, bale studniówkowe, egzaminy maturalne, obrony prac technika. Kolejne roczniki młodzieży zdobywały w murach naszej szkoły zawód i życiowe doświadczenie. W latach 2001-2008 dyrektorem placówki był mgr Tadeusz Marekwia. Po reformie szkolnictwa w 2002 roku, nazwa szkoły została zmieniona na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych.
W ramach Zespołu pojawiły się nowe szkoły: Liceum Profilowane (lata 2002-2005), Technikum Uzupełniające dla Dorosłych (…) i Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych (od … do dziś). Absolwenci Liceum Profilowanego byli pierwszymi naszymi uczniami zdającymi nowy egzamin maturalny.Od 2008 roku dyrektorem ZSP w Łaziskach Górnych była dr Teresa Kmita-Drenda, która wprowadziła do oferty edukacyjnej szkoły nowe niezwykle atrakcyjne kierunki m.in. technik logistyk i technik spedytor.
W 2011 roku doszło do połączenia Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych i Zespołu Szkół Energetycznych PKE SA. Elektrownia Łaziska. W konsekwencji czego zmieniono nazwę szkoły na Zespół Szkół Energetycznych i Usługowych w Łaziskach Górnych. Do szkoły dołączyli nowi uczniowie, a sama szkoła wzbogaciła się o nowoczesne pracownie i świetną kadrę.
Dyrektorzy: (W trakcie opracowania - poszukujemy zdjęć)
